Początek Przygody

Jako, że do umówionej kolacji zostało jeszcze trochę czasu myśliwy postanowił spakować się przed podróżą. Przygotował całe swoje uzbrojenie: kilka kołczanów pełnych strzał, swój sprawdzony łuk, do którego zabrał kilka zapasowych cięciw, naostrzył nóż myśliwski i krótki sztylet, który miał zwyczaj nosić w bucie. Postanowił zabrać tez ostrzałkę i narzędzia przydatne w łuczarstwie. Następnie naszykował swój strój myśliwski i kilka zmian ubrania, w sam raz na różne warunki pogodowe. Zabrał lampę, oliwę i krzesiwo, dwie manierki wody i suszone jedzenie, które nie powinno zepsuć się w podróży a także ciasno zwinął i obwiązał liną ciepłą niedźwiedzią skórę do spania. Gdy wszytko było gotowe prawie nadszedł już czas kolacji Mikael czekał więc na nią niecierpliwie.

Gorner wyruszył za miasto w celu kupna konia. Postanowił udać się do człowieka, któremu swego czasu podkuwał klacze i ogiery. Gorner przypomniał sobie, że ten człowiek przychodził do niego z dobrymi końmi. Dotarłszy do niego niestety go nie zastał. Gorner postanowił wrócić do domu, a potem się do niego udać przed kolacją u barona - tak, aby po zakupieniu konia być nawet przed czasem u barona. Spóźnienie się wyglądałoby zapewne nie najlepiej. Po powrocie do domu posilił się i zaczął wszystko szykować. Spakował narzędzia kowalskie, materiały do kucia, kamień do ostrzenia, dwie liny, dwie pochodnie, lampę, krzesiwo, trzy skóry - tak aby nie spać na ziemi, mieć czym się przykryć, jak też również potencjalną płachtę do prostego schronienia Do tego zioła, ubrania (zwykłe i ciepłe), prowiant na trzy dni i 3 napełnione manierki z wodą oraz inną, oddzielną z olejem do pochodni. Po tym zdjął pancerz, odłożył miecz i tarcze, po czym się umył i ubrał się w wyjściowe ubranie. Ruszył również po konia. Podczas drogi będąc w mieście zobaczył zielarza wychodzącego ze stajni. Zanim zdążył coś powiedzieć, ten przemówił pierwszy.

Będąc zignorowanym przez właściciela wychodząc zauważa idącego w jego stronę Gornera
-Witaj kowalu będę miał do ciebie prośbę i ostrzegam uważaj na właściciela strasznie nie miły jest
A co do prośby czy masz na stanie jakiś porządny miecz?
Mój jest caly zniszczony i czy mógłbyś mi go naprawić?
I zaczęła się rozmowa.
Gorner - Co do konia wybieram się gdzie indziej. A co do miecza nie mam żadnego na stanie, ale mogę naprawić twój. Chodź ze mną po konia znam lepsze miejsce.
Stefan - oczywiście prowadź
Po rozmowie ruszyli i dotarli na miejsce. Przywitali się z gospodarzem i powiedzieli o co chodzi.

-Ano mam konie na sprzedaż-zwrócił się sprzedawca do gości.
-ale czego panowie dokładnie szukają?

Gorner zwrócił się do gospodarza - Poszukujemy koni do długiej podroży oraz oporządzenia do nich. Ma pan na stanie dwa dobre konie na taką podroż? Ile wszystko będzie kosztować?

-Daleka podróż...hmm a no mam dwa młode ogiery-powiedział.
-Za dwa i caly sprzęt do jazdy chce 20sztuk złota.

Gorner.
- A co nam możesz o nich powiedzieć? Czy nie są narowiste? Czy to wałachy?

-Za kogo ty mnie uważasz,co?Myślisz że jestem nie uczciwy i sprzedaje kiepskie konie?Możecie sobie znaleźć innego sprzedawce jeśli oskarżacie mnie ze nie potrafie oswoić konia.Wałachy?Kpisz sobie ze mnie?-odpowiedział rozgniewany sprzedawca.

- Przepraszam, nie chciałem cię w żaden sposób urazić. Po prostu chiciałem czegoś się o nich odwiedzić... na temat ich charakteru. Znam pana, bo nieraz podkuwałem panu konie i wiem że posiada pan o nich ogromną wiedzę. Zna pan mnie i wie, że mi zdarza się czasami źle dobrać słowa.

-Dobra,dobra.20 sztuk złota,bierzcie konie i więcej mi sie nie pokazywać.-odpowiedzial a następnie przeprowadził dwa brązowe konie.Mozna było zauważyć że są zadbane i w dobrej formie.

-Dobra, bierzemy.
Po zakupie Gorner zwraca się do zielarza.
- Dobra, ja już jadę powoli do barona. Co do miecza... Przyjdź do mnie z nim jutro rano, bo dziś już nie dam rady raczej przez wzgląd na spotkanie u barona... nie wiem jak ty.

- Ja udam się do domu przebrać w odświętny strój i na szybko przygotować do podróży, tak aby nie zapomnieć spakować rzeczy na jutro.

- Dobra, to widzimy się u barona.
Po czym Gorner wsiadł na konia i ruszył na spokojnie w swoim kierunku. Miał całkiem sporo czasu do spotkania.

Zielarz po tych słowach udał się do domu na koniu, umył przebrał w odświętny strój naszykował wszystkie rzeczy typu: zioła, pochwe na miecz, nóż, narzędzia potrzebne do zielarstwa i wytwarzania ziół, kociołek oczyścił i postawił obok reszty. Wybrał z szafy ubrania ciepłe, ponieważ idzie zima także zapasowe gdyby przemokły. Przygotował prowiant jak i wodę w dużych ilościach. Po wszystkim, żeby się nie spóźnić do barona spiął włosy w kucyk zamknął dom i ruszył na ucztę.

O zmierzchu wszyscy bohaterowie byli już przed wielkim pałacem barona,po chwili wyszła z niego służka i zaprosiła ich do środka,po wejściu bohaterowie ujrzeli długi stół zastawiony najlepszym jedzeniem oraz drogim winem.Baron wskazał dłonią aby usiedli i zapytał.
-Jak sie czujecie po swojej misji?-z delikatnym uśmiechem na twarzy.

Myśliwy rozejrzał się po otaczających go ludziach i odparł
-Wszyscy tu obecni jesteśmy zadowoleni, że udało się powstrzymać te zaginięcia. Teraz dzieci nie powinny już znikać. Choć może warto byłoby wzmocnić warty przy miejskich bramach i przykazać strażnikom żeby nie wypuszczali nikogo w nocy.

Zielarz po rozejrzeniu się po sali odpowiada
-Na szczęście wszyscy wyszli z tego cało z nowymi wrażeniami

-Tak też zrobię,ale powiedzcie mi kto za tym stał?-powiedział
-Ile wam.ten cały znahor zapłacił za milczenie?

Zielarz po chwilowym namyśle odpowiada.
-Znachor nic nam nie płacił i za żadne milczenie- "lekkim oburzeniem się wypowiedział"- za tym wszystkim stał zwykły złodziejaszek, który podszywał się pod niby potwora. I wypraszam sobie nie jestem jakimś tam chłoptasiem, który za kase zrobi wszystko.

-Powiedz mi zielarzu czemu miałbym wam wierzyć?Dodatkowo wysłałem przed trzema godzinami 6 swoich ludzi aby zabili znahora a Ci dalej nie wrócili...Nie uważasz że to dziwne?

-Nie pozwolę żeby mordowano niewinnych ludzi! - myśliwy zerwał się z krzesła - musimy mu pomóc
Krzesło upadło na ziemię w momencie gdy Mikael był już w połowie drogi do drzwi

Drogę mysliwemu zagrodzilo dwóch strażników.
Wtedy Baron spokojnie powiedział do myśliwego
-Myślę że to raczej znahor zabił moich ludzi.Gdyby to oni zabili jego już dawno by wrócili.Dlatego też uważam że jest winny.-odpowiedział spoglądając na swoich gości.

Myśliwy zatrzymał się i powoli odwrócił się do barona
- Niby w jaki sposób taki staruszek miałby zabić kilku osiłków? - zapytał z szyderstwem w głosie - Może wierzysz w magię i inne bajki dla dzieci, co?

<Górnik wstał od stołu nieco zbyt powolnym ruchem. Jego mina oraz postawa wyrażały głębokie niezadowolenie i pogardę.> - Jeśli istotnie tak się stało to w czym jest gorszy od barona mordującego rękami podwładnych człowieka na którego winę nie ma dowodów?

Myśliwy spokojnym krokiem podszedł do wcześniej zajmowanego miejsca i oparł się pięściami o stół patrząc wyzywająco na barona.