Początek Przygody

Veltr w tym czasie skończył wypowiadać inkantacje i powiedział na cały głos
-Władco Pustki użyj mego ciała aby chronić swój skarb.-po tych słowach ziemia orzed Veltrem rozstąpiła się i wyłonił się z niej olbrzmy dwureczny miecz,Veltr złapał za rękojeść a jego skóra zaczęła pękać a z szczelin zaczeło wydobywać się zielone światło.
Odwrócił się do was a wy ujrzeliscie ze ma on teraz żółte oczy.Nagle odezwał się do was ale nie był to już głos Veltra.
-Uciekajcie.

Górnik widząc to poklepał konia po szyi i powiedział. - Trzeba nam ruszać koleżanko, pokaż na co cię stać. - A po chwili namysłu dodał jeszcze. - Proszę.

Gorner spojrzał się na Veltra i rzekł - Dziękujemy... i szczęścia.
Po czym tylko krzyknął - Cwałem! - i ruszył.

Górnik nie spodziewał się chyba takiej prędkości.Po chwili jego koń wyprzedził towarzyszy a chwile później i Amira.Kowal zauważył tylko ze koń górnika kiedy go wymijał mial jasniejace srebrem kopyta.

<Górnik poczuł wiatr we włosach na wszystkich częściach ciała. Stwierdził że jeździectwo jest bardzo przyjemne ale nie ma sensu przemęczać wierzchowca przed długą podróżą a i nie chciał zgubić towarzyszy więc zwrócił się do konia. > Twoje zdolności są naprawdę imponujące Medeo ale czy mogłabyś nieco zwolnić? Tak abyśmy jechali na równi z Amirem. - i poklepał ją delikatnie po szyi aby pokazać że podoba mu się jazda z nią. "To może być początek pięknej przyjaźni. pomyślał.

Myśliwy ruszył za towarzyszami na swoim koniu, który ledwo był w stanie wytrzymać narzucone tempo, jednak nie przejmował się tym gdyż jego myśli były pochłonięte pięknym łukiem, który otrzymał. Zastanawiał się nad siłą jego naciągu i donośnością. Podziwiał piękno łęczyska i delikatność cięciwy.

Po chwili wszyscy już byli umówionym miejscu,dochodziło południe a w pobliżu bylo słychać szum rzeki.Amir stwierdził aby,jechać dalej.Bohaterowie nie zatrzymali sie ani razu aby,odpocząć dopiero pod wieczór Amir zaproponował postój.Zjechał ze szlaku i zatrzymał sie pare set metrów dalej przy rzece.Zszedł z konia,zdjął siodło i usiadł na ziemi opierając się o drzewo a następnie zamknął oczy.Bohaterowie zauważyli że wszystkie konie ciężko oddychaja oprócz konia górnika.Jego klacz miała wyrównany oddech i wcale nie wydawała się zmęczona.

Myśliwy spojrzał na manierkę opróżnioną po całym dniu drogi
-Przydałoby się uzupełnić zapas wody gdy jest okazja - rzekł do wszystkich i do nikogo
Po czym zabrał się za zbieranie chrustu i niewielkich gałązek na ognisko.

"Zielarz zaczął tworzyć stojak na kociołek pod ogniskiem, które szykował myśliwy, aby przygotować coś na kolację, której nie udało się zjeść u barona."

Gorner zsiadł z konia, zdjął z niego siodło i bagaże po czym zaprowadził go do wodopoju. Sam zaś uzupełnił zapasy z wodą. Następnie wyciągnął szczotkę i zaczął szczotkować czesać konia.
- Proponuję coś zjeść przed snem.
Po wyczesaniu konia Gorner wziął dwie skóry aby je sobie przyszykować na noc.

//Generalnie za nic masz zasady gramatyczne, ortograficzne, interpunkcyjne i stylistyczne. Z reguły staram się być miła, ale jeżeli nie jesteś uczniem 2-3 klasy podstawówki (bez obrazy, dzieciaki) to naprawdę wstyd tak bardzo otwarcie gardzić zasadami poprawnej pisowni. I jak rozumiem pojedyncze błędy, tak w twoim wypadku niemal każdy tekst jest tym naszprycowany. Ja rozumiem, że to nie jest lekcja polskiego i sesje są po to, by się bawić, ale:
a) nie świadczy to kompletnie dobrze o twojej osobie;
b) wykazujesz brak szacunku do tych, którzy później muszą to czytać i kaleczyć wzrok;
c) ciężko się w tym rozczytać, zrozumieć, co masz na myśli i pojąć ogólny sens posta.
Zapewne coś przeoczyłam. Zapewne gdzieś jeszcze powinien być jakiś przecinek, gdzieś pewnie powinno być jeszcze inaczej ale ja sama już się troszkę zmachałam. Tak też moja rada - wypadałoby nad tym aspektem popracować. Nie ze względu na moją czepialskość, ale dlatego, ze w późniejszym życiu to może bardzo rzutować na postrzeganie twojej osoby przez innych. Umiejętność w miarę poprawnego pisania ci się przyda, serio, trust me!

Pozdrawiam cieplutko - Admin

Górnik zdjął siodła z wszystkich koni i odłożył je na bok. Następnie wyjął z bagażu siekierę i ściął jedno z pobliskich drzewek i ociosał je na szybko. Tak przygotowany pal wbił w ziemie, na tyle daleko od rzeki aby ziemia nie była miękka i konie go nie wyrwały oraz na tyle blisko by miały dostęp do wody i mogły swobodnie pochodzić jeśli zechcą. Następnie przywiązał konie do pala, pożyczył od zielarza szczotkę i wszystkie starannie wyczesał. Swojego wierzchowca zostawił na koniec bo wyglądał na najmniej zmęczonego. Zdjął jej juki aby nie obciążać jej na noc i również starannie wyczesał. Na koniec podszedł do niej z przodu i pogłaskał po pysku mówiąc: Dobrze się spisałaś Medea. - i dał jej jabłko wyjęte wcześniej ze swojego prowiantu po czym również przywiązał ją do słupa i poszedł uzupełnić wodę w bukłaku i zasiadł z towarzyszami do kolacji.

-To ja pójdę coś upolować.-powiedział Amir przyciągnął się,wstał i.ruszył w strone lasu.

Po godzinie Amir wwrócił z 3 sporych rozmiarów królikami
-Może ktoś oporzadzic?

-Oczywiście - odparł myśliwy, który skończył właśnie układać drewno pod ognisko i otaczać je kamieniami tak aby płomień był jak najmniej widoczny.
Po czym rzucił krzesiwo obok ogniska i powidział
- Niech ktoś je rozpali!
Wziął króliki od Amira, oskórkował je zaczynając od nacięć na brzuchach, wypatroszył i poszedł nad rzekę opłukać mięso i umyć ręce z krwi.
Gdy wrócił zawołał Stefana by ten coś z nich przyrządził jako, ze spostrzegł kociołek.

"Zielarz zaczął przygotowywać królika z paroma ziołami, aby nadać mu smaku. Dolał wody, którą przyniósł z rzeki, podziękował towarzyszom za pomoc przy koniu i zaczął gotować kolacje dla wszystkich."
- Przygotuję gulasz z królika powinno starczyć dla wszystkich, dziękuje wam za pomoc przy koniu mam nadzieję, że będzie wam smakować. Dodałem też parę ziółek wzmocnią wasze organizmy przed przeziębieniem ponieważ idzie zima.

Po zjedzeniu gulaszu odezwał się Amir.
-Czas odpocząć,ktoś chętny stanąć na warcie?

-Mogę zająć pierwszą wartę - odparł myśliwy biorąc w dłoń swój nowy łuk. Po czym odwrócił się plecami do ogniska tak aby jego światło nie oślepiało go. Miał zamiar przez następne kilka godzin spacerować wokół obozu nasłuchując wszelkich dziwnych odgłosów.

"Zielarz dołącza się do propozycju"
- Proponuję, aby każdy z nas stanął na zmiane. Jeżeli poczujesz się zmęczony obudź mnie to cię zmienie.
Następny będzie Górnik, a potem Kowal. Co wy na to?

-To świetny pomysł-wtrącił się Amir.
-Pierwszy raz od dawna prześpie całą noc.-po rtych słowach wyciągnął ze swojej torby 3 małe szklane słoiczki z każdego z nich wyciągnął po jednej zielonkawej kulce a następnie je połknął.

Kiedy wszyscy poszli spać,myśliwy rozpoczął swoją warte.Po kilku godzinach kiedy dochodził moment zmiany usłyszał szelest i trzask łamanych gałęzi dochodzący od strony miejsca w którym odpoczywały konie.

Myśliwy słysząc te dźwięki założył strzałę na cięciwę, dwie kolejne trzymając w dłoni z łukiem aby mieć je w podorędziu. Zaczął skradać się w stronę koni po okręgu tak aby dotrzeć tam z kierunku, z którego potencjalny napastnik mógł się go nie spodziewać cały czas obserwując otoczenie tak dokładnie jak pozwalały mu na to zmysły.

Zbliżając się do koni zauważasz tylko że brakuje konia górnika a szelest ucichł.

Mikael zauważając to schował broń i cofnął się do obozu aby obudzić i poinformować górnika o tym fakcie.

Kiedy wrócił do obozu ujrzał konia stojącego obok ogniska.Jednak czuł też że ktoś ich obserwuje.

-Co ty tu robisz? - zapytał klaczy zdziwiony
Nie licząc na odpowiedź ze strony konia zaczął budzić towarzyszy po kolei podchodząc do nich i potrząsając za ramię. Zaczął od górnika. Ciągle czuł wzrok na plecach starał się więc robić to w miarę cicho.